Wanneer parkeren tot misverstanden leidt

Eén opmerking, veel twijfel

In een wijk met smalle straten, winkels en weinig parkeergelegenheid ontstond onrust na een opmerking over parkeren. Een bewoner werd aangesproken door een buurman, die aangaf het vervelend te vinden dat er voor zijn deur werd geparkeerd. Dat voelde vreemd, want het ging om openbare parkeerplaatsen. De melder bleef met een ongemakkelijk gevoel achter en besloot buurtbemiddeling in te schakelen.

De buurtbemiddelaars gingen langs en hoorden het verhaal aan. Al snel werd duidelijk dat het om één moment ging. Er was geen sprake van een terugkerende woordenwisseling of eerdere spanningen, maar wel van twijfel over hoe de opmerking bedoeld was. Juist die onzekerheid maakte dat de situatie bleef hangen.

Zij vertelden dat parkeren in de buurt soms lastig is, maar dat hun vraag niet bedoeld was als verwijt.  Hun vraag was bedoeld als verzoek om rekening met elkaar te houden, vooral vanwege het uitladen van boodschappen. Boosheid was er niet.

Toen de bemiddelaars dit terugkoppelden aan de melder, was de opluchting groot. “Dus ze zijn niet boos?” vroeg hij. Dat bleek inderdaad niet zo te zijn. Met dat inzicht was de spanning direct verdwenen. De melder gaf aan hier graag rekening mee te willen houden als dat mogelijk is.