Denk je dat de camera van de buren je huis filmt? 'Bel niet boos aan'

De deurbelcamera is razend populair. Handig om te zien wie er voor je deur staat, pakketten in de gaten te houden en een gevoel van veiligheid te creëren. Maar waar de één zich veiliger voelt, ervaart de ander juist overlast of zelfs inbreuk op de privacy. Steeds vaker krijgen buren ruzie door het gebruik van camera’s.

De Autoriteit Persoonsgegevens (AP) waarschuwde deze week in de media opnieuw voor de risico’s van deurbelcamera’s. Volgens de AP moet er meer aandacht komen voor preventie, omdat spanningen rond cameragebruik anders te snel uit de hand lopen.

Wanneer wordt handig vervelend?

Een camera is bedoeld voor veiligheid rondom je eigen woning. Maar vaak filmt zo’n camera ook een deel van de stoep, de tuin of zelfs het huis van de buren. Dat kan voor spanning zorgen: niemand vindt het prettig om continu bekeken te worden. Zelfs als er geen slechte bedoelingen zijn, kan alleen al het idee dat je in beeld komt zorgen voor ergernis en wantrouwen.

Wat begint met een klein ongemak, kan zo uitgroeien tot een stevige burenruzie. Klachten over camera’s staan dan ook steeds vaker op de lijst bij buurtbemiddeling.

Hier zijn enkele stappen die je kunt nemen:

1. Ga het gesprek aan Voel je je ongemakkelijk bij de camera van je buren? Bel dan niet boos aan, maar kies voor een vriendelijk gesprek. Vaak is de eigenaar van de camera zich niet bewust van het ongemak dat het veroorzaakt. Leg rustig uit hoe jij je erbij voelt en vraag of ze bereid zijn om de camera iets anders te richten of af te schermen.
2. Bekijk de regels Volgens de wet mogen camera's alleen eigen terrein filmen. Het is niet toegestaan om structureel de openbare weg of het terrein van de buren vast te leggen. Op de website van de Autoriteit Persoonsgegevens kun je nalezen wat wel en niet mag.
3. Schakel buurtbemiddeling in Kom je er samen niet uit? Dan kan buurtbemiddeling een uitkomst bieden. Een onafhankelijke bemiddelaar helpt beide partijen om tot een oplossing te komen zonder dat de situatie escaleert. Dit voorkomt spanningen en zorgt vaak voor een prettiger woonklimaat.
4. Meld de situatie Als een gesprek en bemiddeling niet helpen, kun je overwegen om een melding te doen bij de Autoriteit Persoonsgegevens of, in uiterste gevallen, de politie.

Voorbeelden uit de praktijk

• Een bewoner had een deurbelcamera die ook de voortuin van de buren vastlegde. Na een gesprek spraken ze af dat de camera iets anders gericht zou worden.
• In een andere straat zorgde het idee dat ‘alles bekeken werd’ voor wantrouwen. Toen duidelijk werd dat de camera alleen bij beweging voor de eigen deur opnam, viel er al veel spanning weg.

Door helder te communiceren en afspraken te maken, voorkom je dat een praktisch hulpmiddel verandert in een bron van ruzie.

Waarom buurtbemiddeling?

Bij buurtbemiddeling merken we dat veel problemen ontstaan doordat buren niet met elkaar praten over hun zorgen en verwachtingen. De één voelt zich veiliger dankzij de camera, terwijl de ander zich juist aangetast voelt in de privacy. Het gevolg: irritaties stapelen zich op, emoties lopen hoog op en soms wordt de stap naar politie of gemeente gezet.

Juist hier ligt de kracht van buurtbemiddeling. Vrijwillige bemiddelaars gaan met beide buren in gesprek. Niet om te oordelen, maar om te luisteren en wederzijds begrip te creëren. Vaak blijkt dat buren best bereid zijn rekening met elkaar te houden, zolang ze maar weten wat de ander dwarszit.

Meer informatie of vragen? Twijfelt u of buurtbemiddeling u kan helpen?

De oproep van de Autoriteit Persoonsgegevens sluit mooi aan bij wat buurtbemiddeling dagelijks doet: problemen oplossen voordat ze escaleren. Niet door regels of boetes, maar door het gesprek aan te gaan.

Want uiteindelijk willen de meeste mensen hetzelfde: een veilige én prettige leefomgeving. Met wat meer begrip en overleg blijkt dat vaak dichterbij dan gedacht.